Ουυυπς...

Εμμ... μετα απο επικοινωνία με το αδερφάκι μου εμαθα οτι προκάλεσα τον πανικό με την μεταφορα του blog μου στο νέο blogger beta... Λοιπάμαι για την ανησυχία λοιπόν.
Πάντως δεν περίμενα αυτή η αλλαγή να floodάρει το monitor
Να πώ την αλήθεια έτσι όπως μου τα παρουσίασε ο αδερφός μου νόμιζα πως θα έχει floodαρει και το email μου αλλά ευτυχώς εκεί τη γλίτωσα :P
Αυτά λοιπόν. Τώρα που τα γράφω αυτά είμαι σε ένα φυλάκιο στη γραφική Λέσβο και δυστυχώς δεν έχω το χρόνο να γράψω πολλά...
Ως την άλλη φορα που θα blogάρω λοιπον
Α... Ειλικρινά αν κάποιος έχει πρόβλημα με τον τίτλο του blog θα σκεφτόμουν ευχαρίστως να το αλλάξω... Η ελληνική γλώσσα έχει κι άλλες λέξεις ε;
Blog you later...

ΟΕ ΟΕ Internet

Για όσους δε με ξέρουν προσωπικά είμαι εδώ και 2 μήνες τοποθετημένος σε μια μονάδα στη Μυτιλήνη. Συγκατοικώ με δυό συμμαθητές μου από τον πολυαγαπημένο λόχο ΥΕΑ και όλα πάνε μέλι γάλα (αμ πώς).
Το μόνο μου πρόβλημα τους περασμένους μήνες ήταν το Internet... Δυστυχώς για μένα οι συγκάτοικοι μου δε συμφωνήσανε να βάλουμε Internet στο σπίτι μας, με αποτέλεσμα να είμαι τόσο καιρο αποκομένος απο τον έξω κόσμο...
Αλλά πίσω έχει η γάτα την ουρά.. Όχι δεν αποκαλύπτω τον τρόπο.. απλα σας λέω οτι δέν είμαι σε netcafe αυτή τη στιγμη..
Αμε..
Πάντως η ζωη του δόκιμου ως τώρα ήταν καλη. Σε λίγες μέρες παίρνω και άδεια για Αθήνα και με το καλό θα γράψω κι άλλα πολλά
Ως τότε τα φιλιά μου και την αγάπη μου σε όλους (η παραμεθώριος με έκανε μυξιάρη)

Στα Παλάτια της Κνωσού.

Όχι δε θα καθήσω να περιγράψω τίποτε άλλο..
Απλά διαβάστε το post του αδερφού μου πάνω στο υπέροχο διήγημα του Καζατζάκη, Στα Παλάτια της Κνωσού.

Ο Mr Bean των Η/Υ ή Όταν η λύση δεν είναι αυτή που νομίζεις

Day 1.
Δευτέρα απόγευμα και είσαι εξοδούχος. Έχεις περάσει 5 κουραστικές μέρες και αυτή η έξοδος ήταν αυτό ακριβώς που περίμενες. Φτανεις σπίτι και λες:
"Θα κατσω να χαβαλεδιάσω λίγο στο internet και μετά θα βγώ για ποτάκι".
Αμ δε. Η γραμμή του ΟΤΕ αρνείται πεισματικά να συνδεθεί..
"Κοιτα οι π...", λες, "μου κάνουν γυμνάσια επειδή δε δέχθηκα την υπερπροσφορά τους για γραμμή ADSL".
Πειράζεις ρυθμίσεις και επειδή δεν είσαι για πολλά, πολλα, εγκαταλείπεις.. μπορεί και να είναι τυχαίο τοπικό φαινόμενο και να διορθωθεί μεχρι το βράδυ. Το βράδυ περναει αλλα όχι και το προβλημα
End of Day 1.

...fast forward...

Day 2.
Παρασκευή μεσημέρι, ημέρα έναρξης της πολυπόθητης 48ωρης άδειας σου, και είσαι ακόμα πιο κουρασμένος από την προηγούμενη εβδομάδα. Είναι και ένα δυο πράγματα που θές να δείς και στο net, mail να διαβάσεις, κλπ...
Κάθεσαι στο γραφείο σου πατάς το κουμπι της σύνδεσης, και... τιποτε..
Πλέον ξέρεις οτι το πρόβλημα δέν είναι προσωρινό..
Παίρνεις τηλέφωνο ένα φίλο σου, παρακαλάς, παίρνεις τα στοιχεία της δικής του σύνδεσης.
Δοκιμάζεις αλλά (μαντεψτε αδερφοι και αδερφές) τιποτε...
Υποψιάζεσαι πλέον οτι το πρόβλημα είναι δικό σου και όχι δικό τους. Δοκιμάζεις ξανά με διαφορετικό modem αυτή τη φορα.. Καμία αλλαγή..
Είσαι πολυ κουρασμένος για να ασχοληθείς άλλο, πρέπει να κανονίσεις να βγείς κιόλας...
End of Day 2.

Day 3.
Ξυπνάς το πρωί, ξαναδοκιμάζεις, έτσι για την τιμή των όπλων σιγά μην άλλαξε τιποτε.
(Δε χρειάζεται να πω οτι τα αποτελέσματα ήταν αρνητικά)
Ήρθε η ώρα να επιλειφθείς του θέματος. Αμάν δηλαδή τι μπορεί να είναι... Ευτυχώς ήδη έχεις δοκιμάσει κάποιες κλασσικές λύσεις οπότε έχουν μειωθεί οι πιθανότητες. Αφού με διαφορετικές συνδέσεις και με διαφορετικά modem το πρόβλημα παρέμεινε τι συμπερασμα βγάζεις? Το πρόβλημα είναι στον υπολογιστη.
Έτσι για πλάκα δοκιμάζεις να καλέσεις με το modem να καλέσεις το κινητό σου...
...περιμένεις...
...και περιμενεις...
...τιποτε...
Μια φρικιαστική υποψία περνάει απο το μυαλό σου αυτή τη στιγμη...
Πιανεις εκείνη τη παλιά ξεχασμένη συσκευή και την συνδεεις στη γραμμή.
Παίρνεις βαθιά ανάσα σηκώνεις το ακουστικό και περιμένεις να ακούσεις το πολυπόθητο "τουτ-τουτ"
Το ακουστικό στο αυτί σου παραμένει πεισματικά σιωπηλό.
Σε αργή κίνηση, σαν μέσα σε εφιάλτη, τραβάς το κρεββάτι σου στην άκρη (γιατι εκεί πίσω έιναι η γραμμή του τηλεφώνου) και αντικρίζεις το θέαμα με φρίκη...
Το τηλεφωνικό καλώδιο, εκείνο που ήταν πάνω στο modem, οχι αδερφοί και αδερφές, δεν κατεληγε πουθενα...
Δηλαδή καποτε κατέληγε, αλλα μετα από το τελευταίο spring cleaning της μητέρας σου είχε βγεί από τη θέση του

Είναι η μοίρα σου Mr Bean. Μην κλαίς για το χαμένο χρόνο...

ΥΕΑ επιλέχτηκα...

Όχι δεν είναι κραυγή χαρας... είναι οι Υποψήφιοι Έφεδροι Αξιωματικοί, και είμαι ένας από αυτούς...
Στις 14 Φεβρουαρίου παρουσιάστηκα στο ΚΕΤΧ στην Πάτρα, ως οπλίτης. Εκεί και ορκίστηκα 3 εβδομάδες αργότερα, απο εκει και αποχώρησα 4 εβδομάδες αργότερα για να παρουσιαστώ στη ΣΔΒ (Σχολή Διαβιβάσεων) στο Χαϊδάρι..
Επ σε είδα εσένα εκει πέρα... Πήγες να με πείς βύσμα επειδή είμαι αθηναίος και βρίσκομαι σε στρατόπεδο στην Αθήνα. Όχι κύριοι θα κάνω την παραμεθώριο μου κανονικά και με το νόμο δεν άλλαξε τίποτα...
Οσον αφορά για τους ΥΕΑ λοιπόν άκουγα απο πολύ καιρο τα χείρώτερα... Ζόρικη εκπαίδευση, καψόνι, μεγαλύτερη θητεία κατα 5 μήνες, από την άλλη όμως ποιο ανθρώπινες συνθήκες, ένας (μικρός μεν) μισθουδάκος
Ήταν λοιπόν δύσκολη απόφαση και για μένα αλλά τελικά είπα "Δε γαμίε.." και πήγα..
Οι εντυπώσεις μου ως τώρα? Η εκπαίδευση? Όχι δυσκολότερη.. Τα καψόνια? Χμμμ για μένα πάντως τίποτε δε μου φάνηκε ταπεινοτικο και δύσκολο... Τα προβλήματα δυστυχώς άρχίσαν όταν παρέλαβα υπηρεσίες...
Αλλά αυτά θα τα γράψω άλλη στιγμή, για την ώρα είμαι κουρασμένος και λέω να πάω να την πέσω
Άντε 3 post έκανα σήμερα... Έλεος δηλαδή...